Je hebt zo een aantal zekerheden in het leven en één daarvan is dat SMO deelneemt aan de SVA cup in het Mokums Paradijs. Dit jaar was-ie extra bijzonder omdat de SVA 100 jaar bestaat. Het relaas van een formidabel weekendje in het Venetië van het Noorden.

Zaterdag rond de middag werd vol goede moed begonnen aan de reis naar Amsterdam. Al snel bleek dat het een helse tocht zou worden waarin het geduld van menigeen danig op de proef werd gesteld. De zwarte zaterdag viel dit jaar blijkbaar eerder dan voorzien dus het vroeg enig improvisatievermogen (lang leve de moderne navigatiemiddelen) om toch tijdig ten tonele te verschijnen. In allerijl werd vervolgens omgekleed en kon oud betaald voetbalscheidsrechter Henk Boot de eerste wedstrijd in gang zetten. Tegenstander FC De Toekomst wist op gelukkige wijze (hier is geen beeldmateriaal van) op voorsprong te komen maar dankzij een benutte pingel van onze Spaans Neerbeekse Roel Metsemakers behaalden wij zowaar meteen het eerste punt. Wie de geschiedenis van de SVA cup kent weet dat SMO een behaald punt te allen tijde zal koesteren.

Vanwege de vertraging ruilden wij direct het ene veld in voor het andere waar FC Eijlders onze opponent zou zijn. Ondanks verwoede pogingen en tomeloze inzet werd een nipte 1-0 nederlaag geslikt. Het vertoonde spel leverde in ieder geval wel de welbekende aanknopingspunten op en dat was maar goed ook want in de derde wedstrijd stond FC Formidable als tegenstander genoteerd. Al jaren een vrij kansloos verhaal voor ons dus de vraag was niet óf de in Ajax tenues gehesen jonkies zouden winnen maar met hoeveel. Je moet er bij geweest zijn om het te geloven maar het was juist deze wedstrijd waarin een winstpartij er zomaar had ingezeten. Ook Formidable captain Boud moest al tijdens de wedstrijd toegeven dat een zege voor SMO niet onverdiend geweest zou zijn. De bal ging er echter niet in en dus moesten wij het doen met de brilstand. Vooraf voor getekend (in drievoud), achteraf zowaar een zuur gevoel.

De vierde en laatste tegenstander was de gastheer zelf, de SVA. Bij winst zou zowaar nog een finaleplaats in zicht komen dus werd er met man en macht geprobeerd om te scoren maar helaas mocht het niet zo zijn en eindigde ook de laatste wedstrijd in een 0-0. Daarmee zat het toernooi er op en werd er samen teruggekeken op een niet onverdienstelijk gespeeld toernooi met als resultaat een vierde plaats.

Zoals gebruikelijk vond na het toernooi de altijd prima verzorgde barbecue plaats én was er tijd om stil te staan bij het 100 jarig bestaan van de SVA. Namens SMO werden de felicitaties overgebracht aan de jubilerende vereniging en werd scheidend voorzitter Peter de Waard bedankt voor de jarenlange band en vriendschap die ontstaan is in al die tijd. Onder de klanken van het prachtig mooie Ode aan Maastricht van Benny Neyman werd dit nog maar eens dik onderstreept. 

Op zondagochtend werd er in het nabijgelegen hotel nog uitgebreid ontbeten waarna de reis naar het uiterste zuiden van het land werd aangevangen; zonder ook maar enig oponthoud en mét gierende banden naar de Parel van het Limburgse land. Formidabel!