Op vrijdagavond 21 juni vond bij SMO de traditionele seizoensafsluiting plaats. Over een familiegevoel, import Sjengen en een Maastrichtse zangeres

                                .

Lang hoefde het bestuur niet na te denken over de te kiezen locatie voor onze jaarlijkse seizoensafsluiting. Onze hoofdsponsor 'The Family' bleek reeds vele malen eerder een prima verblijfplaats voor een gezellig SMO avondje. Gebleken geschiktheid dus. SMO staat immers ook bekend als een hechte familie. Een familie die onlangs weer groter is geworden door de komst van twee nieuwe leden. De kennismaking was bijzonder en zeer hartelijk. Zowel Vincent Heuts als Kevin Cleef wisten het ijs snel te breken en werden binnen mum van tijd eine vaan us.

Het Italiaanse buffet vond gretig aftrek bij onze SMO'ers en in een gezellige, ongedwongen sfeer werd bijgebabbeld over het reilen en zeilen in de scheidsrechterswereld en nog heel veel meer. Voorzitter Meijers hield een korte speech waarin hij met name de gepromoveerde leden in het licht plaatste. De secrtaris bereidde zich ondertussen al op gepaste wijze voor op het spektakelstuk van de avond; een heuse karaokeshow stond immers op de planning. De toevallig aanwezige Maastrichtse zangeres Angelina werd nog gepolst om het karaoke te openen maar de druk van zoveel SMO criticasters om haar heen deed haar uiteindelijk besluiten het hazepad te kiezen, nog wel via de achterdeur...

Niet getreurd, wij hadden de mannelijke variant van Angelina natuurlijk in ons midden. Zonder toeters en bellen en gewoon als een duveltje uit een doosje het podium op, je loopt (zingt) immers nooit alleen (!) De nieuwe leden gaven daarna hun visitiekaartje meer dan af middels een prachtig gezongen nummer van één van onze Nederlandse artietsen. Met name de Zittesje klanken van nieuwbakken lid Cleef vielen op maar ach, het zij hem vergeven. Keulen en Aken zijn immers ook niet op één dag gebouwd.

Het duo Gilissen/Jeurissen, de gehele avond voorzien van een blijde promotielach, wist ook nog een duit in het zakje te doen en presenteerde op geheel eigen wijze (inclusief gebarentaal) de vlieger aan het in extase geraakte publiek. Wat zingt dat lekker als je een promotie op zak hebt!

Gastheer Rosier (wederom wist hij uit te blinken met perfect gastheerschap) zong hierna langzaam zijn eigen Hazes lied (Het is tijd, de hoogste tijd) en uiteraard werd ook die hint door onze familie begrepen, het was een mooie avond geweest!

En toen, toen gingen de lampjes aan (met een knipoog aan een Maastrichtse zangeres..............)